ฮอปกินส์กลายเป็นคาวบอยและนักขี่ม้าระดับอาชีพในทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ที่ซึ่งเขาได้รับชื่อเสียงในการขี่ม้าทางไกล ในบันทึกชีวิตประจำวันอัตชีวประวัติของเขา (ไม่ได้ตีพิมพ์ในช่วงที่เขายังมีชีวิตอยู่) และเรื่องราวถึงเพื่อน ๆ เขาได้อ้างว่าเป็นผู้มีความโดดเด่นคนหนึ่งในฐานะ "นักขี่ม้าป่าของโลก" ในการแสดงไวลด์เวสต์ของบัฟฟาโล บิลล์ ซึ่งได้ออกทัวร์ในยุโรปเช่นเดียวกับที่สหรัฐอเมริกา[1]

เรื่องราวของเขาเป็นจำนวนมากได้รับการโต้แย้งจากนักประวัติศาสตร์หลายคน[2] ตัวอย่างเช่น:

• เขาอ้างว่าชนะการแข่งมาแล้วกว่า 400 การแข่งขัน
• เขาอ้างว่าได้แข่งขันในรายการ 3,000 ไมล์อย่างเป็นทางการ โดยผ่านอ่าวซีเรียกับพรมแดนประเทศอื่น ๆ ในตะวันออกกลางอีกสองประเทศ ซึ่งควรจะเกิดขึ้นในคาบสมุทรอาหรับในปี ค.ศ. 1890 [ต้องการอ้างอิง]
• อายุของเขา เมื่อฮอปกินส์แต่งงานในลอสแอนเจลิสใน ค.ศ. 1929 เขาได้เขียนในใบสมรสว่าเขาอายุ 44 ปี ซึ่งเขาควรจะใส่ปีเกิดเป็นช่วงประมาณ ค.ศ. 1885 มากกว่า ค.ศ. 1865 แต่ภาพของเขาใน ค.ศ. 1905 ที่ได้ปรากฏในหน้านี้ ไม่ชัดเจนว่าอยู่ในช่วงอายุ 20 ปี[งานค้นคว้าต้นฉบับ?] แสดงให้เห็นว่าปีเกิดไม่น่าจะใช่ ค.ศ. 1885
• เขาได้อ้างว่าได้ขี่ม้าร่วมในการแสดงไวลด์เวสต์ของบัฟฟาโล บิลล์ ซึ่งได้รับการโต้แย้งจากผู้ดูแลของศูนย์ประวัติศาสตร์บัฟฟาโล บิลล์ โดยเขาได้กล่าวว่าไม่พบชื่อของฮอปกินส์ในห้องเก็บเอกสารใด ๆ[1] หากแต่ฮอปกินส์ได้รับการค้นพบในบัญชีรายชื่อปี ค.ศ. 1917 ว่าเป็นผู้ได้รับการว่าจ้างของคณะละครสัตว์ริงลิงในฐานะนักแสดงม้า[1]

ใน ค.ศ. 1926 ฮอปกินส์ได้เป็นหัวหน้าคนงานก่อสร้าง, ขุดอุโมงค์รถไฟใต้ดินในย่านใจกลางเมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย

ในคริสต์ทศวรรษ 1940 ฮอปกินส์ในวัยสูงอายุได้รับเกียรติเป็นผู้ตัดสินเส้นทางในการแข่งขันขี่ม้ามาราธอน 100 ไมล์ประจำปีของสโมสรกรีนเมาน์เทนฮอร์ส[ต้องการอ้างอิง] จนถึงเวลาที่เขาเสียชีวิตใน ค.ศ. 1951 เขาก็ยังคงเป็นแชมป์ขี่ม้ามัสแตงที่สุดห้าว ซึ่งเขากล่าวว่า "เป็นสัตว์ที่มีความสำคัญมากที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือ"[ต้องการอ้างอิง]